Moleküler düzeyde veri depolamak denince akıllara ilk olarak tabii ki DNA’larımız geliyor fakat bilim insanları, veri depolamanın daha farklı bir yolunu bulmuş olabilirler.
Brown Üniversitesi’nde görev yapan bilim insanları, amino asitler ve şekerler gibi yapay metabolik moleküllerin çözümlerinde veri depolamanın mümkün olduğunu kanıtladılar. Belirli bir molekülün varlığı 1 bitlik veri oluşturur. Karışımın karmaşıklığı ise moleküllerin kaç bitlik yer tutabileceğini gösterir. Nano ölçekli damlacıklar olarak minik metal plakalar üzerine binlerce karışım yerleştirildikten sonra damlacıkların kuruması beklenir ve verilerin kodunu çözmek için bir kütle spektrometresi kullanmak gerekir. Bu yöntem sayesinde araştırmacılar; bir çapa, Mısır kedisi ve dağ keçisi görüntülerini moleküllerde depoladılar. Verileri de yaklaşık olarak %99 doğrulukla geri açtılar! Verilerinizi saklamak istediğiniz yerin tam olarak burası olmadığını tahmin edebiliyoruz ancak fikrin işe yaradığını inkar edemeyiz.
Bilim insanlarının bu araştırmayı bir kavram kanıtı olarak nitelendirmesi biraz fazla hızlı oldu. Hala birçok iyileştirme işlemi gerekiyor. Daha hızlı sonuçlar elde edilebilir ayrıca DNA kullanarak daha büyük veriler de depolanabilir. Her şeye rağmen, moleküler depolama kavramı zamanla belirli bilgi formları için anlamlı olabilir. Bu moleküller DNA’lardan küçükler, enerji istemiyorlar ve çevresel koşullara karşı daha dayanıklılar. Kısacası geleneksel elektronik belleklerden bile daha istikrarlı olabilirler.
Araştırma hakkında daha detaylı bilgi sahibi olmak için lütfen tıklayınız.